De eerste serie met de dames was vermakelijk. Met name het gequeruleer tussen Georgina Verbaan en Victoria Koblenko was uiterst amusant.
Ik werd getipt door een vriendin dat deze serie werd voortgezet, maar dan met het andere geslacht.
Voor wie het programma nog nooit heeft gezien: een quiz met als master Paul de Leeuw, 10 meer of minder bekende mannelijke Nederlanders, veel champagne, veel mannengebral en –humor (elkaar afzeiken, champagneflesschudden, piemels als kinderarmpjes duiden) en nog veel meer schuine toespelingen. De spelregels zijn kinderlijk eenvoudig: van te voren worden 2 vragen gesteld aan 100 vrouwen en diezelfde vragen worden gesteld aan de 10 mannen. De 10 mannen ranken zichzelf en de andere 9 deelnemers op een plek (schaal van 1 tot 10) waarvan zij denken dat de 100 vrouwen hen plaatsen en ditzelfde doen de 100 vrouwen. Wie de meeste antwoorden goed heeft, krijgt aan het einde van de quiz een zonnebril van de HEMA cadeau.
Maar daar gaat het niet om.
Het gaat mij om Xander de Buisonjé.
Ik ben nooit fan geweest van zijn gekweel, noch muziek van Volumia!.
Nou goed, het nummer ‘Blijf bij mij’ was okay vanwege het ‘feel good’ melodietje dat de boventoon voert (en niet vanwege teksten als 'als het maanlicht zou verdwijnen, zou ik in het donker staan' (…)).
Waar ik wel fan van was, was zijn uiterlijke verschijning, zoals duizenden vrouwen met mij. En verder leek hij me wel sympathiek.
Tot voor kort had ik Xander nog nooit een gesprek horen voeren en nu begint mij duidelijk te worden waarom hij maar beter kan blijven zingen.
Daar waar ik in Hugo Borst’s Vader en Zonen nog enige compassie met hem had vanwege de hoop stront die hij over zich heen heeft gekregen ten tijde van de Wendy-affaire, is die, na het kijken van de Ranking the stars-aflevering van afgelopen vrijdag, volledig verdwenen.
Sympathiek vind ik hem nog steeds, maar nu met een bijvoeglijk naamwoord er voor: onnozel sympathiek.
Xander, inmiddels befaamder om de Wendy-affaire dan vanwege zijn zangkwaliteiten, is namelijk een beetje simpel en hij plukt te veel aan mensen zoals apen dat ook doen.
Of om met De Leeuw te spreken: een Bokito.
Maar zelfs dat is te veel eer voor Xander aangezien Bokito tenminste nog wist uit te breken en Xander now a days maar niet weet door te breken.
Zodra er een vileine opmerking wordt gemaakt, tracht Xander deze te verzachten door zijn lange Bokito armen om wie er ook maar in zijn buurt is, heen te slaan.
Staande naast De Leeuw - wiens adremheid in dit programma beter tot zijn recht komt dan in zijn eigen programma’s – kan Xander, overvallen door de snedige opmerkingen, slechts zijn pluktechniek als wapen hanteren (De Leeuw: “Blijf van me af!”).
Tenenkrommend was het moment dat hij opkwam: met een Bokito-loopje kwam hij de trap af en op zijn zelf gevingerverfde t-shirt stond in kapitalen: SIZE DOES MATTER!
Daarmee was voor mij al duidelijk welke vraag er in deze aflevering zou worden gesteld.
En ja hoor, daar kwam ‘ie: "Wie is het grootst geschapen?".
En als extraatje stelt De Leeuw dat “de winnaar ‘m moet laten zien”.
Nagenoeg alle 10 deelnemers, incl. Xander-SIZE-DOES-MATTER himself, rankten hem op nr. 1, waarop Xander zich met een triomfantelijke Bokitogrijns op de borst trommelde.
Die onmiddellijk verdween toen De Leeuw bekend maakte dat de 100 vrouwen Ruud de Wild als nr. 1 hadden gerankt.
De opmerking van Winston Gerschtanowitz over de nr. 1 ranking van Xander “Wat zou je moeten doen zonder dat ding”, leverde een lachsalvo van een halve minuut op. En mannen maar beweren dat vrouwen vals zijn.
Een aantal hilarische antwoorden van de 100 vrouwen wil ik je niet onthouden:
• Op nr. 10: Philemon Wesselink (Philemon met zijn kleine pilemon).
• Op nr. 9: Jamai (is nog in de groei)
• Op nr. 8: Giel Beelen (Pinkpop staat nog vers in ons geheugen gegrift)
• Op nr. 7: Henk Jan Smits (heeft waarschijnlijk zo’n korte dikke)
• Op nr. 6: Jan Smit (die C&A poster geeft weinig hoop)
En zoals gezegd, na chippendale-achtig geroep (“Broek uit!”) werd De Leeuw een kijkje gegund in de onderbroek van Ruud de Wild. De Leeuw was zijn gevatheid voor één moment kwijt, dus dan weten we genoeg.
Xander wordt gedurende de quiz steeds karikaturaler. Hij blijkt snel afgeleid.
Bijvoorbeeld op het moment dat De Leeuw zijn aandacht opeist met een “Xander, hé, hier lekker wijf” en Xander – verdomd – zijn glas champagne laat zakken en stand te pede opkijkt. De Leeuw schept er een welhaast satanisch genoegen in om d’r een schepje boven op te doen. Zoals het moment dat De Leeuw aan Xander vraagt of hij 'iets aan kunst doet', naar aanleiding van de kunstzinnige talenten van Ruud de Wild en Philemon Wesselink.
Xander: “Eh, wat? Kunst?”
De Leeuw: “Ja, doe je aan vinger…………verven?”.
Luid gelach.
Waar ik me deze aflevering nog het meest over verbaasde was de vraag “Wie is er het beroemdst met het minste talent?”.
Op zich al een rare vraagstelling, want betekent dit dan dat als je op nr. 10 staat, je het minst beroemd bent met het meeste talent? Of het meest beroemd met het meeste talent?
Enfin, we laten de bekendheidsfactor achterwege en we houden het er op dat degene die op nr. 10 staat, het meeste talent heeft.
Wat schetst mijn verbazing?
Nagenoeg alle deelnemers en de 100 vrouwen rankten onze Xander op nr. 10 (met als reden: artiest in hart en nieren met prostaat).
Toen werd mij duidelijk dat de vraag betrekking had op zijn kwaliteiten tussen de lakens.
Van die 100 vrouwen snap ik dat nog, statistisch gezien moeten er een paar tussen hebben gezeten die dat talent aan den lijve hebben mogen ondervinden.
Kennelijk waren de andere heren slim genoeg om aan datzelfde talent te denken.
De reactie van Giel Beelen op Xanders’ nr. 10 notering was briljant: “Ondanks alles kan ‘ie wel entertainen”.
Conclusie om met Anton Vloemans te spreken (Xander: "Wie?"):
"Men kan zo dom zijn als men wil, als men de meerderheid meekrijgt, heeft men altijd gelijk".
Andere conclusie: ik val op mooie mannen. Maar dan wel met een hoger IQ dan van een gorilla.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten