Afscheid van mijn metgezel

Vierentwintigeneenhalf jaar lang heb ik je al bij me. Mijn trouwe metgezel. In mijn tas, in mijn jas en in mijn la. Je geeft me troost tijdens ruzies en huilbuien. Je brengt me gezelligheid tijdens een kop koffie, op het terras en na het eten. Je geeft me energie op de fiets en tijdens het wandelen met mijn hond. Ja zelfs tijdens het lopen van een halve marathon stopte ik zo nu en dan om je vijf minuten aan mijn mond te kunnen drukken. En in vroeger tijden motiveerde je me tijdens het werken. Van welke andere metgezel kan ik dat zeggen?

Mijn liefde voor jou gaat zelfs zo ver dat ik bereid was je broertjes en zusjes te villen. In periodes van armoede (16 jaar, 10 gulden zakgeld) raapte ik samen met mijn vriendin je weggesmeten broer- en zussenlijkjes van de straat om weer zo een als jij te creëren.
Ook al smaakte je samengesteld minder verfijnd, je bleef lekker.
Ik schreeuwde de longen uit mijn lijf als ik ’s avonds laat in je doos grabbelde zonder resultaat. De leegte die daarop volgde bezorgde me slapeloosheid. En oh, wat was ik blij als ik je de volgende dag weer mocht aanraken. Soms was ik je kwijt. Dan zocht ik je, overal. Op de meest onmogelijke plekken, ja zelfs in de vuilniszak en in de stofzuiger.

Ik verheugde me op onze zilveren bruiloft maar helaas, ik sta op het punt om met je te breken. Ik wil stoppen. Dat heb ik al zo vaak gedacht, gezegd en gedaan. En uit verdriet begon ik te eten. Maar vele kilo’s verder weet ik: er is geen substituut voor jou. Je wist me steeds weer te verleiden met je bruine kop, je geur en hoe je smaakt. Een vriend zei zelfs: ‘Ben je al gestopt met stoppen?’

Ik zal moeten wennen aan een leven zonder jou. Ze zeggen dat het beter is voor me. En stiekem weet ik dat ook wel. Maar als ik er aan denk en ik je nog eenmaal kus, krijg ik het benauwd. Ondanks dat ik verteerd word door het aankomende gemis, ben ik nu eigenzinnig genoeg om – met pijn in het hart – definitief afscheid van je te nemen. Tijdens het tikken van dit stuk, tik ik nog wat restjes van je weg. De laatste. Dag lekkere sigaret, ik zal nog vaak aan je denken.